Aciz kaldım şu gönlümün elinden,
Benim gitmediğim yollar mı kaldı?
Cevr idi ki yüz çevirip serime,
Başıma gelmedik hâller mi kaldı?
Taşkın sular gibi akıp çağlarım,
Didarın görerek gönül eylerim.
Dünyaya geleli her dem ağlarım,
Çeşmim karışmadık seller mi kaldı?
Alları çıkarıp, karalar giyip,
Sen varıp ellerin sözüne uyup,
Bir gün ben kendime kıyarım deyip,
Urgan atmadığım dallar mı kaldı?
Karac’oğlan der ki: Dost bizim iller,
Biter menekşesi, dermeli güller.
Dinledim, hep bizi söyleşir diller,
Benim düşmediğim diller mi kaldı?