1848-1939. Sivas, Kangal’ın Kertme (şimdiki adı Şenyurt) köyünde doğdu. Asıl adı Umut Bekir’dir.
Birçok aşık yetiştirmiş olan Muratoğlu sülalesinden gelmektedir. Köylerine gelip giden aşıklardan etkilenerek şiire yöneldi. Zaman içerisinde de aşıklık geleneğini öğrendi.
İlk gençliğinde karşılaştığı Deliktaşlı Ruhsati (1835-1911), Mesleki’nin sesini beğenince yetiştirmek üzere yanına çırak aldı. Uzun süre birlikte dolaştılar. Bu süreç aynı zamanda Mesleki’nin kendisini yetiştirdiği dönemdir.
Mahlası da ustası Aşık Ruhsati tarafından verilen Mesleki, zaman zaman çevresinde olup bitenlere duyarsız kalmadıysa da, toplumsal sorunlara ustası kadar eğilmeyip, daha çok ölüm, mutsuzluk, sevda gibi konuları işledi.
Aşık Mesleki, bağlama çalmayı ve aşıklığa ilişkin bilgisini Ruhsati aracılığıyla öğrendiği gibi, kendinden sonraki birçok genç aşığa, özellikle de Aşık Noksani’ye yardımda bulundu.
Aşık Mesleki, »Ruhsati Kolu« olarak bilinen geleneğin önemli temsilcilerinden biridir.
Aşık Mesleki köyünde öldü ve orada toprağa verildi.
Aşık Mesleki’nin şiirlerinin büyük bir bölümü Eflatun Cem Güney tarafından »Aşık Mesleki, Hayatı ve Şiirleri« (1953) adıyla kitaplaştırıldı.