Bana gam kasvet veren cananım
Yaprağını döken daldan beter ol
Derdi bana reva gören cananım
Sazımda inleyen telden beter ol
Benden kaçıp ara sıra görünen
Yüzüme bakmaya feran erinen
Çile çekip diyar diyar sürünen
Akan boz bulanık selden beter ol
Yüzün hiç gülmesin eller içinde
Bülbülsüz kalasın güller içinde
Baharın çiçeksiz dallar içinde
Çürüyüp kuruyan daldan beter ol
Boyun büktün vardım senin destine
Merak etme göz koymadım postuna
Şehit düşsen şu göğsümün üstüne
Gülabi’ yi yaktın sende beter ol