Dönem gurbet ele de gidip gelmezsen
Yollarıma bakıp bakıp ağla dur
Mektup ile hallarını sormasam
Yollarıma bakıp bakıp ağla dur
Ölene dek ben bu derdi çekerim
Alem güler bense boyun bükerim
Dert ortağım saza dert dökerim
O sazıma bakıp bakıp ağla dur
Kahır etme sakın ulu mevlaya
Sular gibi boz bulanık çağlama
Gelip gitme benim mezar başıma
Sen bağrını dövünerek ağla dur
Gülabi’ yem dertten bu gönül naçar
Felek yara açtı sargı mı tutar
Yavru da yok ocağımız kim yakar
Dönem ıssız evi bekle dur