Gel gönül seninle bir sözüm var
Haktan korkmayana ilişme gönül
Adularda sana eyler adavat
Varıp bir kimseye dolaşma gönül hü
Varıp bir kimseye laf söz söyleme
Dulda da tenhada gıybat eyleme
Adavat eyleyip buğz bağlama
Kimsenin halına gel gel karışma gönül
Adavat eyleyen yolundan şaşar
Şaşar da eştiği kuyuya düşer
Eksik artan kendi kendisi düşer
Sen kimseye kuyu eşmeyi gönül
Ey gönül bu dünya fanidir fani
Kiraya mı aldın üç günlük hanı
Arifler meydanında dostunu tanı
Kendini bilmezle konuşma gönül dost
Derviş Ali’ m bir kimseye taş atma
Üstadın alidir bil inkar etme
Doğruyu koyup ta eğriye gitme
Hakkını ırahından düşersin gönül hü