Hak Muhammed Ali’den bir gül göndermiş
Bir sen iç sevdiğim de bir de bana ver
Hünkar Hacı da Bektaş Velim aşkına
Bir sen iç sevdiğim de bir de bana ver
Bu dünyada can cesette bir konup
Muhammet Mihraçta danıştı sana
Feleğin elinden canım yüreğim yanık
Bir sen iç sevdiğim de bir de bana ver
Hüseyin Abdal’ ım da gelir elinden
Yerler gökler titiriyor virdimden
Kırkların içtiği engür doludan
Bir sen iç sevdiğim de bir de bana ver
Bir sen iç sevdiğim de bir de bana ver
Gel gel gel gel
Muhammet Mustafa Ali yollasın
Bu dünyada baki kalan Allah’ tır Ali hüüü
Ol cemde cümlesi dediler Ali
Hubyarımsın dedi sarıldı Veli
Çoktan biner gördü bu gizli sırrı
İsmine Hubyarım demediler mi
Hubyarım aldı da taksimde malı
Yazdılar hak diye verdiler yolu
Yokluklarda sırda duran tekelü
Hubyarı görünce yürümedi mi
Gül Hüseyin Abdal’ım biyadımı duyacağım
Niyaz kıldım hacı bektaş veliye bülbülüm bülbül
Allah kimseleri pirsiz komuya ah canım canım
Pirsiz de tamuya sürülmedi mi bülbülüm bülbül
