Her akşam yorgun işten dönerken görürdüm onu yolunda ben
Düşürmüştü gönlüme bir sızı o hüzün gözlü işçi kızı
Ellerinde işten kalan iz var tütün işlemiş o parmaklar
Allıksız yanaklarıyla ağzı İzmir narı gibi kırmızı
Benimle aynı işte çalışan o genç kızın Ayşe’dir adı
Çok darbe yedik biz patronlardan nihayet bir gün grev patladı
Ayşe’yle geçtik grevin başına Ayşe oldu kavga yoldaşı
Biz işte o gün Ayşe yoldaşla er meydanında nişanlandık
O da bir işçi bende bir işçi, bir sınıfın evladıyız biz
Gaye uğruna verip el ele güzel günlere gitmekteyiz