Dağda duman yeri var
Kaşda keman yeri var
Çöz göğsün düğmesini
Sende güman yeri var
Dağ ayrı duman ayrı
Kaş ayrı keman ayrı
El bizi çok kınıyor
Gezek bir zaman ayrı
Dağ başı duman oldu
Şen günüm yaman oldu
Bana dert olan dilber
Ellere derman oldu
Dağ başında bir kuzu
Büklüm büklüm boynuzu
Burda bir garip ölmüş
Ne oğlu var ne kızı
Ayrıldım gülüm senden
Saçı sünbülüm senden
Araya dağlar girse
Kesilmez yolum senden
Ayrıldım özlerinden
O şirin sözlerinden
Bileydim ayrılık var
Öperdim gözlerinden
Ayrıldım yoldaşımdan
Göl oldu göz yaşımdan
Masdar dağı ben miyim
Duman kalkmaz başımdan
Ayrıldım kavuşamam
Dağları savuşamam
Göz açtım seni gördüm
Ellerle yavuşamam
Bu bağa lale düştü
Güle velvele düştü
Yazığım geldi güle
Gül elden ele düştü
Düştüm kötü çağlara
Gün yavuşmaz bağlara
Yarından ayrı düşen
Nasıl düşmez dağlara
Bülbül koydum kafese
Mef tunum güzel sese
Maşallah deyin dostlar
Uğramasın nefese
Bir dal kestim fişneden
Sarhoş oldum içmeden
Sinemde yar yarası
Ölenetek işleden
Karabağda talan var
Beni derde salan var
Açılın yana dağlar
Gözü yolda kalan var
Aslım Karabağlıdır
Başım yara bağlıdır
Çözme tabip yaramı
Yar eliyle bağlıdır
Bülbül güle mi geldin
Halıyı koydum yüke
Laldın dile mi geldin
Yedi kat büke büke
Bildin gülde vefa yok
Ben yarımdan ayrılmam
Bile bile mi geldin
Etseler tike tike
Bu dağın oylumuna
Saçın örene kurban
Kuş konar yaylımına
Örüp dürene kurban
Eğil gözlerin öpem
Yıl oldu görmiyeli
Geldik yol ayrımına
Seni görene kurban
Çağırdım yana yana
Gel beni bir hal eyle
Yar uykudan uyana
Kes zülfün çangal eyle
Çağırmak dan ne fayda
Ayrılık gerçek oldu
Kendinden olmuyana
Gel hakkın helal eyle
Bülbül okudan oldum
Kara eşiğin taşı
Sünbül kokudan oldum
Yandı bağrımın başı
Senin aşkan düşeli
O yar burdan gideli
Gece uykudan oldum
Durmaz gözümün yaşı
Yar gülüp ele baksın
Çitin ucu cengarı
Kes bağrım kanım aksın
Ceng ile aldım yarı
Dostlar ağlasın bize
Gören maşallah desin
Düşmanlar çiçek taksın
Değmesin el nazarı