Bana gül diyorlar neme güleyim
Ağlamak şanıma geldi neyleyim
Ellerin çiçeği allı yeşili
Şu benim çiçeğim soldu neyleyim
Bir haber gelmedi Kenan ilinden
Uçtu m’ola gövel turnam gölünden
Havfim ayrılıktır korkum ölümden
İkisi de birden geldi neyleyim
Kara yazılmıştır yazılarımız
Arş-ı alaya çıktı sızılarımız
İrili ufaklı kuzularımız
Firkati bağrımı deldi neyleyim
Ulu sular gibi sözüm çağlayan
Mahrum kalmaz özün hakka bağlayan
Yar bitirmiş yana yana ağlayan
Akıbet başıma geldi neyleyim
Pir Sultan Abdal’ ım kırklar yediler
Yediler de bir kesiğe kodular
Onlar verdiğini almaz dediler
Şu bana verdiğin aldı neyleyim
Seval Eroğlu
Mustafa Eke
Özlem Özgür