Sesime şen bülbülleri katsalar
Dilim algın gönlüm dargın yastayım
Beni alıp ormanlara sarsalar
İçerinde bir ağaçsız bahçeyim
Hasretin urganı geçmiş boynuma
Kervanım kırılmış kalmış yollarda
Gurbetin kolları kökten kırılsın
Garip kaldım vatanıma, yurduma
Deli gönlüm yine mi gam, yastayım
Piştim artık acılarda ustayım
Ayrılıktan yorgun yeter dizlerim
Ardım ateş önüm yokuş her daim
Suya attım yanar fokur yüreğim
Meğer suyun kendisi de yanarmış
Garip ömrüm her devrana aldanma
Bu dünyada baki olan yalanmış