Yolcuydum misafir oldum bu hana
Şurada üç beş gün yatar giderim
Senden alsın dünya ah ile vahım
Dertlerim üstüne atar giderim
Yalandan verirsin zevki ihtişam
Kimine dert sundun kimine yaşam
Belki sabah öğlen belki bir akşam
Kızıl güneşlere batar giderim
Güvenilmez devranına demine
Kimse barışmamış dünya seninle
Gücüm yeter oldu kendi kendime
Şu garip Özdil’e çatar giderim