Be hey gönül ne hallara düşmüşsün
Dökülmüş yaprağın dalların hani
Dersiz başa türlü bela açmışsın
Tükenmiş takatin halların hani
Nihayet düşürdün beni tuzağa
Başımı alıp gidem senden uzağa
Bende mekan kurdum bir yüce dağa
Söyle dağlar söyle yolların hani
Böylemiydi gönül kavlin kararın
Yoktur bu dünyada ufacık yerin
Sen dedin ki Gülabi’ yi severim
Ne oldu verdiğin ikrarın hani