Kınamayın aklım yitirdiğimi
Maşuk aşıkını del eyler imiş
Mahitap gözlerin ateşi közü
Yakar bu beldeyi kül eyler imiş
Söylen baksın ateşime közüme
Âşık kalmaz maşukunun sözüne
Pîrim geldi baktı geçti yüzüme
Basar her dem her dem yol eyler imiş
Hublar göçü uğradı da yol etti
Kimse bilmez elif kaddim dal etti
Çeşm-i mesti didelerim sel etti
Beğenir bir güzel göl eyler imiş
Sular gibi akıp akıp durulan
Meğer aşk atına binmez yorulan
Yusuf gibi Zelha’sına sarılan
Satar kend’özünü kul eyler imiş
Veli’m eyder yare kullar olurum
Yar el katmaz ise dertten ölürüm
Çektiğim çileyi ondan bilirim
N’eylerse aleme ol eyler imiş